Het mondkapjes gedoe heb ik inmiddels geaccepteerd. Dat wil zeggen, ik heb er altijd een aantal in m’n tas voor je weet maar nooit. Vorige week kwam de burgemeester van Minzac ons mondkapjes brengen. Het waren zelfgemaakte stoffen exemplaren met een complete lijst van hoe er mee om te gaan en hoe niet. Grappig genoeg droeg hij er zelf geen één toen hij ons voor het hele domein een aantal mondkapjes overhandigde. Stan nam ze aan en vroeg aan hem of hij van deur tot deur ging, hij antwoordde beamend. Ja van deur tot deur met nog een aantal medewerkers. Stan bedankte hem voor de service.
Omdat we nog steeds geen gasten ontvangen heb ik alle tijd om in de wijngaard te werken. Ik ontdek dat ik dat toch wel ontzettend gemist heb de afgelopen jaren. Voordat we kamers verhuurden werkte ik ook dagelijks mee in de wijngaard en altijd met veel plezier. Toen we gastenkamers gingen verhuren probeerde ik om overdag soms een paar uurtjes nog in de wijngaard te werken, maar ja 7 dagen in de week van 8 uur ’s morgens tot ongeveer 12 uur ’s avonds eist op een gegeven moment toch z’n tol. Dus ik kwam niet meer aan het ‘buitenwerk’ toe. Nu loop ik dagelijks tien kilometer om de draden te hangen of ik scheur rond op m’n tractor om het gras te maaien en dat blijft maar groeien echt serieus. Vorige week gooide een lekke band roet in het eten, en moest ik dus noodgedwongen ander werk gaan doen. Geen probleem, elke dag loop ik met veel plezier door de rijen genietend van de natuur. Wat een machtig beroep hebben we toch!!! ’s Avonds plof ik tevreden op een stoel voor het huis en genieten Michel en ik van het vredige uitzicht.
Over wanneer we weer gasten mogen ontvangen blijft het onduidelijk. Natuurlijk weten we dat we gedurende de hele crisis niet hoefde te sluiten(onze schoonmaakster heeft het ons meermalen verteld, ze mist haar werk). Maar voor wie zouden we dan geopend zijn? We ontvangen toch vooral gasten van buiten Frankrijk en die komen nu het land niet in. Het is zelfs nog altijd niet zeker dat de grens 15 juni open gaat. Ook loop ik regelmatig te piekeren over hoe we in de huidige setting onze gasten gescheiden van elkaar moeten laten ontbijten en dineren. En ik vraag me af of ik net als hotelpersoneel constant met een mondkapje op moet lopen. En of ik dat ook van de gasten moet vragen, in een restaurant hier moet je dat namelijk wel als je rondloopt, bijvoorbeeld naar de toiletten. Aan tafel gezeten, mag de mondkap af. (wordt anders lastig eten)En hoe desinfecteer ik onze ligbedden??Nou ja voor nu steek in nog even m’n kop in het zand en ga ik lekker weer in het veld klussen. Het is tenslotte nog geen 15 juni. En dan nog…
Lezen over de bouw van onze chai?? klik hier
Dutchies en France 